Zalecane jest unikanie podróży do Hiszpanii, które nie są konieczne, z powodu utrzymującego się w dalszym ciągu wysokiego poziomu liczby zakażeń COVID-19.
Koniecznie przed wyjazdem do Hiszpanii zadbaj o swoje ubezpieczenie, sprawdź czy polisa obejmuje koszty leczenia zachorowania na koronawirusa oraz koszt zakwaterowania w razie obowiązkowej kwarantanny.
Kto nie musi robić testu na COVID-19?
Obecnie Polska nie jest na liście regionów ryzyka, co oznacza, że osoby z Polski udając się do Hiszpanii są zwolnione z dostarczenia negatywnego wyniku testu COVID-19 (na chwilę obecną do 5 września włącznie). Lista regionów ryzyka jest aktualizowana co tydzień, dlatego informację należy sprawdzać na bieżąco.
Osoby podróżujące do Hiszpanii samolotem lub drogą morską muszą wypełnić formularz sanitarny, kod QR, który generuje formularz należy pokazać na granicy.
Podróżujący są również poddawani kontroli zdrowotnej, która sprawdza temperaturę, ocenę ogólną stanu zdrowia oraz okazane dokumenty.
W przypadku temperatury powyżej 37,5 °C pasażer będzie musiał przejść kolejną kontrolę zdrowotną, a następnie jeśli jest taka potrzeba zostanie skierowany do centrum medycznego.
Jeżeli do Hiszpanii podróżujący wjeżdżają przez Portugalię lub Francję, z regionów które znajdują się na liście ryzyka, zobowiązani są do ukazania negatywnego wyniku antygenowego lub PCR albo zaświadczenia o szczepieniu.
Lista regionów ryzyka
Pasażerowie państw lub regionów, które znajdują się na tej liście są zobowiązanie do przedstawienia jednego z tych dokumentów:
- Zaświadczenie o szczepieniu przeciwko COVID-19 – zaświadczenie potwierdza przyjęcie pełnej szczepionki i upłynięcia od tego czasu 14 dni.
- Negatywny wynik testu na obecność SARS-CoV-2 – zaświadczenie może być uznane jeśli zostało wydane w czasie 48 godzin przed przybyciem do Hiszpanii, uznawane są dwa typy testów: antygenowe i wykonywane techniką NAAT, które wykrywają RNA koronawirusa.
- Zaświadczenie o przebyciu koronawirusa – musi być wydane 11 dni od otrzymania pierwszego pozytywnego wyniku testu na obecność RNA koronawirusa, zaświadczenie to traci ważność po 180 dniach.
Zaświadczenia trzeba ukazać w języku angielskim, hiszpańskim, niemieckim albo francuskim. Jeżeli nie ma się takiej możliwości, oryginał należy przedstawić z tłumaczem przysięgłym.
Dzieci poniżej 12 lat, nie muszą posiadać zaświadczeń, mają obowiązek przedstawienia wypełnionego formularza sanitarnego.
Podróżujący statkami wycieczkowymi
Od pasażerów statków pasażerskich typu wycieczkowego nie jest wymagane wypełnianie formularzy sanitarnych. Informacje o ich stanie zdrowia będą zbierane poprzez aplikację UE Digital Passenger Locator Form.
Tranzytowa podróż
Osoby odbywające podróż tranzytową drogą lotniczą lub morską nie mają obowiązku przechodzenia kontroli zdrowotnej, muszą oni jedynie wypełnić formularz sanitarny z określeniem kategorii „TRANSIT”.
Podróż drogą lądową
Od 7 czerwca 2021 roku osoby podróżujące do Hiszpanii drogą lądową z regionów z listy ryzyka muszą ukazać jedno z wyżej podanych zaświadczeń: o przyjęciu pełnego szczepienia, o przebyciu koronawirusa lub o negatywnym wyniku testu na jego obecność.
Nie dotyczy to dzieci poniżej dwunastego roku życia, osób, które na stałe mieszkają w przygranicznej strefie i poruszają się w promieniu 30 km, pracowników wykonujących obowiązki służbowe dotyczące transportu drogowego oraz pracowników transgranicznych.
Biura podróży, organizatorzy turystyki oraz agencje turystyczne są zobowiązani do informowania podróżujących o konieczności posiadania negatywnego testu na COVID-19 podczas podróży do Hiszpanii.
W sytuacji, gdy któryś z pasażerów po zmierzeniu temperatury i kontroli zdrowotnej będzie wskazywał na zakażenie wirusem zostanie skierowany na test diagnostyczny po przylocie do Hiszpanii na lotnisku.
Jeśli podróżujący przyjeżdżający do Hiszpanii nie posiadają odpowiedniego zaświadczenia są poddawani testowi antygenowemu. Sami są zobowiązani do opłacenia tego testu na miejscu. Dodatkowo w tym przypadku grozi grzywna w wysokości do 3.000E.
Kwarantanna
Obecnie osoby podróżujące do Hiszpanii z krajów wysokiego ryzyka, czyli Argentyny, Boliwii, Brazylii, Kolumbii, Namibii oraz Republiki Południowej Afryki są zobowiązane do odbycia kwarantanny.
Kwarantanna trwa 10 dni od przyjazdu do granicy Hiszpanii. Jeśli osoba podróżująca przebywać będzie krócej niż 10 dni na terenie Hiszpanii, jej kwarantanna będzie trwać cały pobyt. Aby czas trwania kwarantanny mógł zostać skrócony, w siódmym dniu można wykonać test diagnostyczny, jeśli będzie on negatywny, kwarantanna zostaje skrócona. Pod uwagę brane są jedynie testy antygenowe i test wykonywane techniką NAAT.
Podczas trwania kwarantanny osoba podróżująca może pozostać w swoim domu albo miejscu, w którym jest zakwaterowana. Należy, by ograniczyła wszelkie przemieszczanie się i kontakt z osobami trzecimi do niezbędnego minimum. Dopuszczalne jest poruszanie się poza obszarem miejsca kwarantanny, w celu zakupienia leków, żywności, artykułów ważnej potrzeby lub uzyskania pomocy lekarza.
Obowiązku kwarantanny nie mają osoby podróżujące w tranzycie, które posiadają prawo stałego pobytu albo długoterminową wizę państw Unii Europejskiej, strefy Schengen, Monako, Watykanu, San Marino, Andory, udające się do swojego stałego miejsca zamieszkania oraz także załogi lotnicze podróżujące ze względu na swoją zawodową działalność.
